26 lutego premierę miały dwa pierwsze albumy 2025 roku. Pierwszym jest album Kolektywu Pełnia pod tytułem „Dwie Strony” a drugim album Rafała Kołackiego „Powwow”. Zachęcam do odsłuchu!
Kolektyw Pełnia tworzy kompozycje interdyscyplinarne. Działa między performensem, instalacją, koncertem a spektaklem. Chętnie korzysta z rozszerzonych technik wykonawczych. W swojej praktyce artystycznej instrumentarium poszerza o maszyny medyczne, narzędzia budowlane, obiekty ze starych fabryk czy przedmioty codziennego użytku. Niemniej lubi akordeony, kalimby i fortepian preparowany. Głos i ruch w połączeniu z przestrzenią to szczególne wątki kreacji dla kolektywu.
Nagrania terenowe, głosy, małe instrumenty, obiekty: Kolektyw Pełnia
Fortepian preparowany: Aleksandra Chciuk
Miks A: Kolektyw Pełnia
Miks B: Aleksandra Chciuk
Mastering A: Paweł Cieślak
Mastering B: Artur Walaszczyk
Oprawa graficzna: Kolektyw Pełnia
Zdjęcie na okładce: Krzysztof Małecki
Nagrania powstały w ramach rezydencji w Sokołowsku dzięki Fundacji In Situ latem 2023 i 2024 roku.
Utwór Sieci powstał na zamówienie festiwalu Sanatorium Dźwięku
Rafał Kołacki to muzyk, koordynator/kurator projektów, twórca instalacji dźwiękowych. Związany z następującymi zespołami: HATI, KUST, Molok Mun, Innercity Ensemble, Mammoth Ulthana i Łubin. Zagrał setki koncertów na całym świecie i wydał dziesiątki płyt. Prowadzi również działalność solową, pasjonując się w swojej twórczości sztuką field recordingu (w jej różnych wariantach), perkusyjną muzyką akustyczną oraz elektroniką z gatunku drone music. Swoją praktykę artystyczną określa jako sztuka wrażliwa.
Pow-wow to jedno z najważniejszych wydarzeń w kulturze rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej, pełne muzyki, tańca i duchowego wymiaru. Słowo pow-wow w ich językach oznacza zgromadzenie i pierwotnie odnosiło się do plemiennych lub międzyplemiennych spotkań, podczas których świętowano, wymieniano się historiami oraz pielęgnowano tradycje.
Dziś pow-wow to wydarzenie zarówno artystyczne, jak i duchowe. Dla wielu uczestników śpiew i taniec są nie tylko formą ekspresji, ale także modlitwą i sposobem na łączenie się z przodkami. Tradycyjne pieśni, często wykonywane przy akompaniamencie bębna, przekazują historie i uczucia, a ich rytm przypomina bicie serca Matki Ziemi.
Różnorodność tańców – od tańca tradycyjnego po dynamiczny Fancy Dance – odzwierciedla bogactwo indiańskiej kultury i ducha wspólnoty.
Nagrano: 19 kwietnia 2024, Flagstaff High School, Arizona, USA